बुवा,
आज ४५ दिन भयो, हजुरको अनुपस्थितिले घरभरि खालीपन, उजाडपन र गहिरो शून्यता मात्र छोडेर गएको छ। आँखामा आँसु, मनमा पीडा, हरेक सासमा हजुरको याद—बुवा, हजुरको अभाव म सहन सक्दिन। पिता बिना जीवन अन्धकारमय हुन्छ भन्ने कुरा आज म प्रत्यक्ष महसुस गर्दैछु। म आफैंलाई उजाड, कमजोर र असहाय महसुस गर्दैछु।
भान्सादेखि लिएर जीवनका हरेक जिम्मेवारीसम्म हजुरकै हातले सिकाएको पाठले आज मलाई थामिरहेको छ। हजुरको छायाँ, निर्देशन र माया—यी सबै मेरो जीवनका आधार थिए। घरको हरेक कुनामा, हरेक वस्तुमा हजुरकै सम्झना बाँधिएको छ। हजुरको मुस्कान, ठट्टा, चिन्ता, हरेक बोली—यी सबै मेरो हृदयको गहिराइमा अंकित छन्।
कुनै पनि उपायले हजुरको शरीर बचाउन सकिएन, बुवा। हजुरलाई जोगाउन नसकेको असहायता, हजुरको माया र सुरक्षा गुमाएको शून्यता—यी सबैले मेरो मन चर्काइरहेको छ। थाहा छैन, हजुरको आत्माले अबको यात्रा सहज अनुभव गर्दै हुनुहुन्छ कि छैन। म केवल प्रार्थना गर्न सक्छु—दैवी आत्मालाई अनन्त शान्ति मिलोस्। तर मनको कुनै कुनामा डर अझै बाँकी छ—कस्तो छ हजुरलाई?
हजुरले अन्तिम क्षणमा भन्नुभएको ती शब्दहरू आज पनि कानमा गुञ्जिरहेका छन्। ती शब्दहरूले मलाई एकैसाथ पीडा, आशा र जिम्मेवारीको अनुभूति गराइरहेका छन्।
बुवा, म आज हजुर बिना खाली छु। आमालाई र भाइ–बहिनीलाई कसरी हौसला दिउँ? म आफैं तड्पिएर रोइरहेकी छु। तर हजुरले सिकाएको धैर्य, अनुशासन र माया सम्झेर म उनीहरूलाई बलियो बनाउन खोजिरहेकी छु। हजुरले देखाएको बाटोमा हिँड्न सक्ने साहस जुटाइरहेकी छु।
दार्शनिक दृष्टिले पनि, बुवा जीवनका आधार हुन्। स्वामी विवेकानन्दले भन्नुभएको छ — “पिता बिना जीवनको मार्ग अन्धकारमै हुन्छ।” हजुरकै सिकाइ, अनुशासन र माया मेरो जीवनको उज्यालो बनेका छन्, र म त्यो उज्यालो कहिल्यै निभ्न दिन्न।
बुवा, हजुर बिना जीवन साँच्चै अधुरो छ। घर शून्य भएको छ, मन रिक्त छ, हरेक दिन पीडाले भरिएको छ। तर हजुरको शिक्षा, संस्कार, माया र आदर्श मेरो हृदयमा सदैव जिउँदो रहनेछन्। यही सम्झनाले म आमालाई र भाइ–बहिनीलाई हौसला दिन सकिरहेकी छु।
हजुरको अन्तिम स्मृति, हजुरको माया र अनुशासन मेरो जीवनका मार्गदर्शक बनेका छन्। हजुरको स्मृतिले हरेक दिन मलाई शक्ति दिन्छ। हजुर नहुँदा मन टुक्रिएको छ, तर हजुरको मार्गमा दृढ रहने संकल्प गरेको छु।
हजुरको प्रेम, शिक्षा र आदर्श नै मेरो जीवनको उज्यालो बनेर सदैव रहिरहनेछन्।
सधैं हजुरको आशिर्वादको अपेक्षामा बाँचेकी छोरी —
लक्ष्मी न्यौपाने
